Kompozytowe deski tarasowe to produkt bardzo popularny w Polsce, jednak wiele osób nadal szuka odpowiedzi na pytania o aspekty techniczne tego materiału. Z czego powstają takie deski? Jak się je montuje? Jak dobrać odpowiedni model do konkretnych potrzeb? I jak później o niego zadbać? Zapytaliśmy ekspertów marki DLH, wiodącego dystrybutora m.in. desek tarasowych z kompozytu, o te i inne najczęściej podnoszone kwestie. Oto co nam odpowiedzieli.

Polecane sklepy

Z czego powstaje deska kompozytowa?

Główne składniki to naturalna mączka drzewna lub bambusowa oraz tworzywa sztuczne: PVC (polichlorek winylu) lub HDPE (polietylen o dużej gęstości). Dodatkowo deska jest wzbogacona o substancje uszlachetniające wpływające na jej wygląd oraz funkcjonalność – barwniki, utrwalacze, substancje chroniące deskę przed blaknięciem pod wpływem promieniowania UV. Wszystko po to, by deski kompozytowe służyły przez lata, nie tracąc przy tym na atrakcyjności wizualnej.

Jakie zalety wyróżniają deskę kompozytową na tle drewnianej ?

Przede wszystkim deski kompozytowe są bardzo trwałe – odporne na trudne warunki atmosferyczne i działanie szkodników czy grzybów. Nie szarzeją i nie butwieją. A przy tym nie wymagają konserwacji. Poza zamiataniem czy myciem (wilgotnym mopem lub wodą pod ciśnieniem) niekiedy rekomenduje się stosowanie preparatów dodatkowo chroniących kolor przed mocną ekspozycją słoneczną.

Na jakim tarasie sprawdzi się deska kompozytowa?

Na każdym, także tym z dużym  nasłonecznieniem w ciągu dnia, jak również położonym nad wodą – zarówno prywatnym, jak i komercyjnym, o większym natężeniu ruchu. W przypadku promenad, ogródków restauracyjnych czy tarasów hotelowych rekomendowane są modele o zwiększonej wytrzymałości, a więc grubsze (wyższe) i lite. Te ostatnie są też niezastąpione w przypadku tarasów o nieregularnym obrysie (nie trzeba osłaniać ich krawędzi bocznych). W standardowych warunkach domowych doskonale sprawdzą się też deski komorowe.

Na jakie parametry należy zwracać uwagę przy wyborze deski kompozytowej?

Pod uwagę trzeba wziąć przede wszystkim wytrzymałość deski – im będzie ona grubsza, tym  trwalsza. Dodatkowo modele lite są bardziej wytrzymałe niż te komorowe. W miejscach o dużym nasłonecznieniu ogromne znaczenie ma też stabilność kolorystyczna. Podnosi ją koekstruzja, a więc specjalna technologia budowy warstwowej, wykorzystywana w produktach firmy DLH, jak również większe stężenie barwników i utrwalaczy. Ważna jest również długość deski. Ze względów zarówno wizualnych, jak i budżetowych należy dobierać model tak, aby przy okazji dopasowania go do wymiarów tarasu, powstał jak najmniejszy odpad. W niektórych sytuacjach cenną pomocą okazują się kolekcje umożliwiające zamówienie deski o niestandardowej długości.

Czym różnią się profile desek tarasowych wykonanych z kompozytu?

Można tu wskazać na 5 podstawowych parametrów. Pierwszym z nich są wymiary. Grubość deski jest istotna ze względu na montaż – im większa, tym szerszy dopuszczalny rozstaw legarów, co wpływa także na całkowity koszt inwestycji. Zakup tańszych cienkich desek może się wiązać z koniecznością wprowadzenia większej liczby legarów oraz klipsów mocujących, co w rezultacie okaże się rozwiązaniem droższym niż zastosowanie grubszych desek. Dla zilustrowania tej zależności warto wspomnieć, że przy grubej desce Gala marki DLH wystarczy 16 klipsów na metr kwadratowy tarasu; przy modelach bardzo cienkich ich liczba rośnie nawet dwukrotnie. Drugim ważnym aspektem jest budowa deski – lita lub komorowa. Lita wiąże się z większą wytrzymałością, a także umożliwia wykonywanie tarasów (także o nieregularnym obrysie) bez dodatkowej listwy osłaniającej czoła desek z przelotowymi komorami. Ze względów wizualnych istotna jest struktura powierzchni. W zależności od wymiarów tarasu i oczekiwanego charakteru aranżacji, można wybrać deski tradycyjnie ryflowane (z gęstszym lub rzadszym rowkowaniem) albo bez ryflowań – gładkie (tu linia Solid marki DLH) lub z rysunkiem drewna (nowość marki DLH – seria Solid Struktura). Dla stylistyki tarasu znaczenie ma także kształt deski – te z wyoblonymi krawędziami (jak Luna czy wspomniana już Solid) tworzą płaszczyzny o nieco bardziej urozmaiconym rysunku niż klasyczne modele z ostrzejszymi kantami – układające się w bardziej jednolitą płaszczyznę. Ostatni, piąty parametr, to wykończenie. Wśród desek szlifowanych zwracają uwagę te szlifowane czterostronnie (to daje im dodatkowy atut – deski te posiadają zmatowione również boczne krawędzie). Z kolei szczotkowane uzyskują na głównej powierzchni walor surowego, szczotkowanego drewna.

Jakie są obecnie najpopularniejsze deski kompozytowe?

Klasyka nigdy nie wychodzi z mody, dlatego nie tracą zainteresowania klientów deski w najróżniejszych odcieniach brązu (jak bestsellerowe Duna i Luna). Rośnie jednak popularność najmodniejszych serii w odcieniach jasnej szarości oraz grafitu. Ponadto prócz modeli ryflowanych uwagę odbiorców zwracają obecnie te o powierzchni gładkiej lub naśladującej usłojenie drewna.

Jak wygląda montaż tarasu z kompozytu i o czym warto pamiętać?

Przede wszystkim montaż musi zostać wykonany zgodnie z zaleceniami producenta i instrukcją. Należy też zapoznać się z kartą techniczną danego modelu deski. Podłoże do montażu tarasu musi być twarde i stabilne, przesiąkliwe lub ze spadkiem umożliwiającym odpływ wody. W tym drugim przypadku pod legarami należy umieścić nienasiąkliwe podkładki (np. gumowe), dzięki którym woda będzie mogła swobodnie spływać. Z kolei tarasy na gruncie wymagają wykonania podkładu ze żwiru lub drobnych kamyków (usypanego na włókninie chroniącej przed przerastaniem chwastów), a bezpośrednio pod legarami – ułożenia bloczków betonowych w odstępach 45 cm (odległość między legarami) na 70-80 cm (w kierunku układania legarów). Legary należy trwale przymocować do podłoża. W przypadku tarasów podniesionych (np. na słupkach lub stopach poziomujących) kompozytowe deski tarasowe należy układać na legarach drewnianych lub profilach aluminiowych. Bardzo ważne jest zachowanie właściwej odległości między legarami (maksymalny rozstaw między legarami uzależniony jest od profilu deski i wynosi od 25 do 45cm). Łączenie desek do legarów odbywa się za pomocą klipsów montażowych. Klipsy należy przykręcać za pomocą wkrętów w środek (w osi) legara. Deski kompozytowe pod wpływem zmiennych warunków atmosferycznych nieznacznie rozszerzają się i kurczą – dlatego w przypadku czołowego łączenia desek należy zwrócić uwagę, aby pomiędzy nimi pozostawić przerwę dylatacyjną wynoszącą minimum 5 mm. Końce desek muszą zawsze spoczywać na oddzielnych legarach oraz zostać przymocowane za pomocą oddzielnych klipsów.

Jak pielęgnować taras kompozytowy?

Deski kompozytowe nie wymagają konserwacji co sezon – jak drewniane. Aby sprawnie odświeżyć je po zimie z ewentualnych zabrudzeń, można bez obaw użyć myjki ciśnieniowej. W trudniejszych przypadkach (np. plam z tłuszczu) pomoże papier ścierny o drobnej gradacji. Przy bardzo mocnej ekspozycji słonecznej  deski kompozytowe mogą delikatnie zmienić odcień, co potrafi zwracać uwagę zwłaszcza gdy np. masywne meble tarasowe stoją w tym samym miejscu przez cały sezon – a potem zostają przesunięte lub schowane. Jednak subtelna dekoloryzacja nie wiąże się z pogorszeniem parametrów technicznych ani użytkowych tarasu. Poza tym istnieją produkty, które chronią barwę kompozytu. Należy do nich m.in. iProtect – Środek Do Konserwacji i Pielęgnacji WPC marki DLH.

Jakiej gwarancji udzielają producenci na kompozytowe deski tarasowe?

Renomowani producenci z DLH na czele udzielają od 3 do 5 lat gwarancji na właściwości mechaniczne desek (w tym odporność na pękanie) oraz od 15 do aż 25 lat gwarancji na odporność na biodegradację (m.in. niszczące działanie grzybów).

Jakie dokumenty oraz certyfikaty posiadają kompozytowe deski tarasowe?

Wszystkie deski kompozytowe z oferty DLH mają oznaczenie znakiem budowlanym B, a także ważną Krajową Ocenę Techniczną oraz Krajową Deklarację Właściwości Użytkowych. Warto zwrócić na to uwagę, gdyż nie każdy producent legitymuje się tymi dokumentami. Dodatkowo warto zwrócić uwagę na Klasyfikacje Ogniową produktu. Deski wyprodukowane z tworzywa sztucznego PCV charakteryzują się trudnopalnością.  Ten parametr ma mniejsze znaczenie w domu prywatnym, bierze się go natomiast pod uwagę przy niektórych inwestycjach.

źródło: pieknydom24.pl